De Corsokoepel is een samenwerkingsverband en spreekbuis van alle Nederlandse bloemen- en fruitscorso’s, in totaal zo’n dertig verspreid over het hele land.
Doelstellingen
1. Bevorderen van het uitwisselen van kennis en ervaring
De Nederlandse corso’s vertonen veel overeenkomsten en lopen dus tegen dezelfde problemen aan. Elk van de corso’s vindt manieren om met problemen en kansen om te gaan. We kunnen dus veel van elkaar leren. Dat gaat van veiligheid en verzekeringen tot manieren om jongeren te interesseren om mee te doen.
Elf corso’s staan momenteel op de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland. Ons samenwerkingsverband de corsokoepel is sinds 2019 in Nederland geregistreerd als inspirerende vorm van borging. De corso’s op de nationale inventaris hebben een erfgoedzorgplan gemaakt. Ervaring en kennis uit deze plannen delen we hier op de website, zodat ook de andere corso’s (en bijvoorbeeld ook andere stoeten) er hun voordeel mee kunnen doen.
Daarnaast organiseren de grotere corso’s bij toerbeurt het jaarlijkse corsocongres, met workshops en lezingen over alles wat er bij een corso komt kijken.
2. De corsotraditie in Nederland meer bekendheid geven
Mensen hebben over het algemeen wel van bloemencorso gehoord, maar weten weinig over de moderne invulling die corso-organisaties hier tegenwoordig aan geven. Ook is bij de meeste mensen weinig bekend over de manier waarop de evenementen en corsowagens tot stand komen. De corsotraditie zelf reikt verder dan de optocht. Het is een sociaal netwerk, voor sommigen zelfs een manier van leven.
3. Spreekbuis van de Nederlandse corsotraditie
Corso’s zijn er over de hele wereld, maar nergens leeft de corsotraditie zo sterk als in Nederland. Dat is echter nog weinig bekend, ook niet in Nederland. Media-aandacht richt zich doorgaans op een individueel corso, zonder dat onderkend wordt dat de corsotraditie landelijk wordt gedragen door vele vrijwilligers.
Enkele cijfers:
- Dertig corso’s, waarvan er elf op de nationale inventaris van immaterieel erfgoed staan, daarnaast staan er nog eens negen op het nationale erfgoed netwerk.
- 35.000 corsobouwers/vrijwilligers
- 1000 vrijwilligers bestuurlijk actief
- meer dan een miljoen kijkers per jaar
De corso’s vormen daarmee een stukje van de Nederlandse identiteit.
Wij dragen dit uit door spreekbuis te zijn van de corsotraditie en door dit onder de aandacht van de media te brengen.
4. Bijdragen aan het borgen van de corsotraditie
Om de corsocultuur ook voor de generaties na ons te behouden, proberen wij de kansen en bedreigingen van de corsocultuur goed op het vizier te houden en samen met de betreffende corso’s op zoek te gaan naar activiteiten die ons voor de toekomst versterken.
UNESCO
Voordracht van de corsotraditie voor de internationale representatieve UNESCO-lijst van Immaterieel Cultureel Erfgoed
Wij vinden de corso’s als immaterieel erfgoed bijzonder waardevol, precies om de redenen dat UNESCO dat ook vindt. Immaterieel erfgoed verbindt mensen en generaties, en zorgt voor sociale cohesie. We willen de traditie daarom beschermen en versterken, en vinden bovendien dat de corso’s een plaats verdienen op de Internationale Representatieve lijst van UNESCO van het Immaterieel Cultureel Erfgoed. In samenwerking met het Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland en het ministerie van Onderwijs Wetenschap en Cultuur is op 29 maart 2020 in opdracht van Minister van Engelshoven de voordracht van de Corsocultuur ingediend. Op dit moment is de file (dossier 1707) ” in progress” en zal in 2021 worden behandeld. Het dossier staat online:
Nomination form ICH-02
Consent of communities
10 foto’s corsocultuur
Nominatiefilm ‘corsoculture’
Geschiedenis
De Stichting Corsokoepel is officieel opgericht tijdens het corsocongres in Lichtenvoorde op 26 mei 2018. De samenwerking tussen de corso’s op de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland bestaat echter al veel langer.
Nederland ratificeerde het UNESCO-verdrag voor Immaterieel Cultureel Erfgoed in 2012, en verplichtte zich daarmee om zijn immaterieel erfgoed te inventariseren. Het corso van Zundert verscheen in oktober 2012 als eerste Nederlandse traditie op de nationale inventaris. Binnen termijn van ongeveer een jaar volgden alle grotere Nederlandse corso’s, te weten Eelde, Vollenhove, Tiel, Valkenswaard, Lichtenvoorde en St Jansklooster. Inmiddels staan er elf corso’s in de inventaris en nog eens elf in het Netwerk.
Dit leidde al vanaf 2012 tot een samenwerking tussen de erfgoedcorso’s, waarbij de organisatie van het corsocongres de in het oog springende activiteit was. Overigens was er voor 2012 ook al sprake van samenwerking tussen de corso’s, met name op het gebied van bloemenhandel en uitwisseling van juryleden.
De samenwerking is vanaf 2018 dus geformaliseerd in een stichting, waarbij ook de rest van de Nederlandse corso’s betrokken worden.
Bestuur
Het bestuur van de Stichting Corsokoepel bestaat uit:
- Voorzitter Paul Bastiaansen (Zundert)
- Secretaris Claudia Lassche (Vollenhove)
- Penningmeester Miranda Eiting (Zundert)
- Bestuurslid Herman ter Haar (Lichtenvoorde)
- Bestuurslid Fred Eggink (Tiel)
Twee keer per jaar houdt de Corsokoepel een plenaire vergadering waarbij alle corso’s uit Nederland worden uitgenodigd.
Contact
U kunt de Corsokoepel bereiken via info@ corsokoepel.nl.
Klik hier voor jaarverslagen en informatie over ons beloningsbeleid.